Dienis Woronienkow
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
polityk, opozycjonista |
Dienis Nikołajewicz Woronienkow (ur. 10 kwietnia 1971 w Gorkim, zm. 23 marca 2017 w Kijowie) – rosyjski polityk i opozycjonista[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]W 1988 roku skończył szkołę wojskową w Leningradzie, w 1995 roku Wojskowy Uniwersytet Ministerstwa Obrony, a w 1996 roku studia prawnicze na Uniwersytecie Pedagogicznym w Riazaniu. W latach 1995–1999 pracował w organach prokuratury wojskowej[2] jako śledczy i pomocnik prokuratora oraz zastępca prokuratora. W 2000 roku został starszym referentem aparatu frakcji „Jedność” w Dumie Państwowej[potrzebny przypis], w latach 2001–2006 pracował w administracji miasta Narjan-Mar w Nienieckim Okręgu Autonomicznym jako wiceburmistrz[2]. Przedstawiał się jako weteran wojny w Afganistanie.
Doktor prawa, autor ok. 90 publikacji. W 2006 roku został profesorem nadzwyczajnym, a cztery lata później profesorem Wydziału Teorii i Historii Państwa i Prawa w Instytucie Prawa w Petersburgu[2].
W latach 2011–2016 z ramienia Komunistycznej Partii Federacji Rosyjskiej był deputowanym do Dumy[3][4], zasiadał m.in. w komisji ds. walki z korupcją, chociaż w 2001 i 2003 roku został aresztowany, odpowiednio za wręczenie łapówki i wymuszenie[5]. Był współautorem 24 ustaw[2]. Jako przedstawiciel koncesjonowanej opozycji popierał aktywnie politykę władz, będąc jednym z autorów ustawy ograniczającej udział zagranicznego kapitału w rynku mediowym i zwalczał grę Pokemon Go jako imperialistyczny wynalazek, krytykował Ukrainę za rusofobię i popierał aneksję Krymu[6]. 6 kwietnia 2015 roku Komitet Śledczy zwrócił się do Prokuratury Generalnej z prośbą o złożenie wniosku ws. uchylenia mu immunitetu w związku z zarzutem siłowego zagarnięcia nieruchomości w Moskwie[2]. W 2016 roku nie uzyskał reelekcji, oskarżył partię o oszustwa[5] i w efekcie został usunięty z KPFR[4].
Gdy w grudniu 2016 roku przeniósł się do Kijowa[5], zeznawał przed prokuraturą generalną jako świadek w sprawie Wiktora Janukowycza[4]. Już przebywając na Ukrainie, wypierał się głosowania za przyłączeniem Krymu do Rosji, twierdząc że za pomocą jego karty zagłosował inny poseł. W odpowiedzi Rosja przedstawiła mu liczne zarzuty popełnienia przestępstw finansowych i ogłosiła, że jego wyjazd na Ukrainę był ucieczką przed wymiarem sprawiedliwości[5].
W tym samym roku zrzekł się obywatelstwa rosyjskiego i został obywatelem Ukrainy[2][4]. Został zastrzelony 23 marca 2017 roku przez obywatela Ukrainy. Jego zabójcę później postrzelił ochroniarz polityka, zabójca został przewiedziony do szpitala, gdzie zmarł[2][4]. Już kilka godzin po zabójstwie rzecznik prezydenta Rosji stanowczo zdementował pogłoski o zleceniu zabójstwa przez rosyjskie władze, mimo że ukraińskie służby nie sformułowały jeszcze takiego zarzutu.
Żonaty z Mariją Maksakową[5], posłanką Jednej Rosji i solistką operową. Para miała jedno dziecko[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Denis Voronenkov. Crime Russia. [dostęp 2017-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-24)].
- ↑ a b c d e f g h i j Morderstwo rosyjskiego polityka na Ukrainie. Zabójca zmarł w szpitalu. Polskie radio.pl. [dostęp 2017-03-24].
- ↑ Биография Дениса Вороненкова – Биографии и справки – ТАСС [online], tass.ru [dostęp 2017-11-17] (ros.).
- ↑ a b c d e Samo południe, centrum miasta. Były deputowany Dumy zabity w Kijowie. tvn24.pl. [dostęp 2017-03-24].
- ↑ a b c d e f Z Rosyjskiej Dumy do Kijowa [online] [dostęp 2017-03-24] (pol.).
- ↑ Wacław Radziwinowicz , Wzorcowa międzyfrakcyjna para zdradziła i zwiała. I to z Rosji na Ukrainę [online], wyborcza.pl, 20 lutego 2017 [dostęp 2017-03-24] .